İstanbul, İstanbul...

A         İstanbulluyu oynadım geçen günlerde. 15 milyon gibi hissetmeye çalıştım. Karşıdan karşıya geçtim, boğaza baktım dalgın dalgın. Taksimde bulundum. İstiklalden aktım beraberimdeki kalabalıkla. Fatihde namaz kıldım, ortaköy`de kumpir yedim.
       15 milyonda bir olmaya çalıştım ama beceremedim. Duyarsız, sapkın, gürültücü, kaygısız 15 milyon olamadım haliyle. Üzüldüm bazılarına, çekip kurtarmak istedim bataklıktaki hayatlarından ama konuşamadım bile.
      Her şey var İstanbul` da her iyi olmayan ne varsa. Güzel olanları azalır gördüm. Ayasofya` ya gidemedim. Gitseydim ağlardım. Oda bana ağlardı içini dökerdi.
 Akif dostum gezdirdi beni, bol bol resim çektirdik.Güzel arkadailarıyla tanıştık, burdan selam olsun Maraşlı İbrahime trabzonlu Muhammede, Hakklarını Helal ederler İnşallah.

Sevdim İstanbulu yinede. Bilmem o da beni sevdi mi.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mabel Matiz -Ya Bu İşler Ne-illuminati ifşası

Cem Karaca`nın Şarkısında Geçen Üçler, Yediler, Kırklar Mevzusu Üzerine...